DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/51/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r.zmieniająca dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) („Omnibus II”) została opublikowana – link do treści http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2014.153.01.0001.01.POL.
Po zapoznaniu się z treścią dyrektywy i wprowadzonych przez nią zmian do innych dyrektyw, w tym Solvency II można zauważyć, że ramy prawne dla rynku ubezpieczeniowego w Europie dla jego uczestników nie będą sztywne, co wynika z brzmienia art. 50 Dyrektywy Omnibus II . Treść art 50 Akty delegowane i regulacyjne standardy techniczne publikujemy poniżej.
Można zauważyć, że okres przejściowy w którym narzuty kapitałowe lub wpływ szczególnych parametrów, które zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji ma obowiązek stosować zgodnie z art. 110 Dyrektywy , nie muszą być oddzielnie ujawniane do dnia 31 grudnia 2020 r..
Data ta zbiega się z prognozowanym końcem okresu niskich stóp procentowych w gospodarce światowej.
Artykuł 50
Akty delegowane i regulacyjne standardy techniczne
1. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 301a akty delegowane w celu bliższego określenia:
a) elementów systemów, o których mowa w art. 41, 44, 46 i 47, a w szczególności obszarów, które powinny być ujęte w zasadach zarządzania aktywami i pasywami oraz polityce lokacyjnej, w rozumieniu art. 44 ust. 2, zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji;
b) funkcji, o których mowa w art. 44, 46, 47 i 48.
2. W celu zapewnienia spójnej harmonizacji w odniesieniu do niniejszej sekcji EIOPA, z zastrzeżeniem art. 301b, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu dalszego określenia:
a) wymogów określonych w art. 42 i funkcji, których one dotyczą;
b) warunków dokonywania outsourcingu, w szczególności w przypadku dostawców usług zlokalizowanych w państwach trzecich.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.
3. W celu zapewnienia spójnej harmonizacji w odniesieniu do oceny, o której mowa w art. 45 ust. 1 lit. a), EIOPA, z zastrzeżeniem art. 301b, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu bliższego określenia elementów tej oceny.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.”;
13) w art. 51 wprowadza się następujące zmiany:
a) dodaje się ustęp w brzmieniu:
„1a. W przypadku gdy jest stosowana korekta dopasowująca, o której mowa w art. 77b, opis, o którym mowa w ust. 1 lit. d), obejmuje opis korekty dopasowującej oraz portfela zobowiązań i wyznaczonych aktywów, do których ma zastosowanie korekta dopasowująca, a także ocenę ilościową wpływu zmiany korekty dopasowującej do zera na sytuację finansową zakładu.
Opis, o którym mowa w ust. 1 lit. d), obejmuje również stwierdzenie, czy zakład stosuje korektę z tytułu zmienności, o której mowa w art. 77d, oraz ocenę ilościową wpływu zmiany korekty z tytułu zmienności do zera na sytuację finansową zakładu.”;
b) ust. 2 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:
„Niemniej jednak, bez uszczerbku dla wszelkich ujawnień informacji obowiązujących na mocy innych wymogów prawnych lub regulacyjnych, państwa członkowskie mogą postanowić, że pomimo ujawniania łącznego wymogu kapitałowego wypłacalności, o którym mowa w ust. 1 lit. e) ppkt (ii), narzuty kapitałowe lub wpływ szczególnych parametrów, które zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji ma obowiązek stosować zgodnie z art. 110, nie muszą być oddzielnie ujawniane w okresie przejściowym kończącym się najpóźniej w dniu 31 grudnia 2020 r.”;